Opzet van de prijs

De Stichting Incontri reikt elke twee jaar de Nella Voss-Del Mar vertaalprijs uit. Deze prijs werd in 1987 ingesteld door Nella Voss-Del Mar en is bedoeld als aanmoediging voor jonge literaire vertalers en wordt afwisselend toegekend voor een Italiaanse tekst naar het Nederlands, en andersom.

 

De prijs omvat een oorkonde en een geldbedrag van € 1.500. De eerst volgende editie vindt plaats in 2025.

 

De vertalingen worden beoordeeld door een jury (van ten minste drie leden) die benoemd wordt door het bestuur van de Stichting Incontri. Tegen de beslissing van de jury kan geen beroep worden ingesteld.

 

De laureaat wordt bekend gemaakt tijdens de jaarlijkse Onderzoeksdag van de Werkgroep Italië Studies.

​

Wie is Nella Voss - Del Mar?

De prijs wordt genoemd naar de oprichtster van het vertaalfonds dat sedert 1987 in beheer is van de stichting Incontri.

 

« Geboren in Genua heeft ze haar kindertijd doorgebracht in Port Saïd (Egypte). Om aan de rassenvervolging te ontkomen is zij in 1939 gevlucht naar Londen. Daar meldde ze zich aan bij de Auxiliary Territorial Service, waarbij ze heeft gediend van 1941 tot 1946. Daarna kwam ze in Rotterdam wonen, waar ze steeds actief is geweest op cultureel gebied. Ze schreef en vertaalde artikelen voor kranten en tijdschriften en vertaalde Italiaanse romans » (achterflap N. Voss- Del Mar, Italiaanse vrouw, Brits uniform, Rotterdam, 2000)

​

« Nella Del Mar (1912-2003) werd geboren in een Italiaans-Joods gezin in Genua en groeide op in Port Saïd in Egypte. Na verloop van tijd keerde het gezin terug naar Genua. Nella werd lerares in Lazio (Rome). Ze wilde verder studeren maar onder het regime van Mussolini werd Joden vanaf 16 oktober 1938 de toegang tot scholen en universiteiten ontzegd. In 1939 ontvluchtte ze Italië, omdat de situatie voor Joden kritiek werd. Via Parijs reisde ze naar Engeland, waar ze werd opgevangen door een vriend van haar vader. Ze werkte in een kleuterschool en als kinderoppas en trad op 8 april 1941 als schoonmaakster in dienst bij de Auxiliary Territorial Service van het Britse leger. Ze volgde een cursus Engels aan de universiteit van Cambridge en werd bevorderd tot secretaresse op de artillerieschool. Daar kwam op 17 september 1945 het bericht dat zij mee mocht op een troepenschip naar haar vaderland. Duitsland en Italië waren verslagen, haar ouders, broer en zus hadden de oorlog overleefd, andere familieleden waren in Auschwitz vermoord. Via Palestina en Egypte bereikte ze uiteindelijk Italië. Op het troepenschip ontmoette ze Fred Voss, een Nederlandse koopvaardij-officier. Enige tijd later trouwden ze en verhuisde Nella Voss naar Nederland. Er kwam een dochter; haar man stierf op vrij jonge leeftijd. Nella Voss werd actief in het culturele leven, schreef en vertaalde artikelen voor kranten en tijdschriften en vertaalde Italiaanse romans*. Voor de Rotterdamse politie trad ze op als tolk. Op eigen initiatief richtte ze een fonds op voor Italiaanse en Nederlandse jongeren die romans in elkaars taal vertalen. Het dagboek dat Voss tijdens de oorlog bijhield, en dat ze bij toeval terugvond, werd in 1994 door een Italiaanse kennis uitgegeven (Milaan: Laser). In 2000 verscheen het in een Nederlandse vertaling van de hand van Jan Buijs (Rotterdam: Rede en verbeeldingskracht). Een Engelse vertaling verscheen in 2001. In 1995 werd Nella Voss-Del Mar in Italië, waar haar boek grote weerklank vond, benoemd tot Commandeur in de Orde van verdienste van de Italiaanse Republiek.* De enige romanvertaling van de hand van Nella Voss-Del Mar die in Nederlandse bibliotheken voorhanden is, is die van Il prete bello (1954) van Goffredo Parise.» (Vertalerslexicon, ed. 2025, acd Caroline Meijer: https://www.vertalerslexicon.nl/nella-voss-del-mar-vertaalprijs/).

 

Bibliografie :

 

N. Voss – Del Mar, Diario di un'ausiliaria (1941-1946), Milano, Laser Edizioni, 1994

N. Voss – Del Mar, Italiaanse vrouw, Brits uniform. Dagboek van een lid van de Buitenlandse Hulptroepen in de Britse krijgsmacht (1941-1946), Rotterdam, Uitgeverij Rede en Verbeeldingskracht, 2000, vert. Jan Buijs, voorwoord door Dina Aristodemo, voorzitter Stichting Incontri

​